تبیین مفهوم خودمراقبتی در نوجوانان

زمینه: توجه کافی به سلامت در دوران نوجوانی سرمایه گذاری برای آینده هر کشوری محسوب می شود و ارتقای سلامت آنان در گرو توانمندسازی نوجوانان در خودمراقبتی می باشد. بدین منظور این مطالعه به تبیین مفهوم خودمراقبتی از دیدگاه نوجوانان می پردازد تا گامی در جهت ارتقای سلامت نوجوان ودر نهایت جامعه بردارد. روش: در این تحقیق کیفی با رویکرد تحلیل محتوا ، 52 نوجوان پسر 13 تا 18 ساله در 10 مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته فردی و7 بحث گروهی متمرکز تجارب و نظرات خود را در زمینه خودمراقبتی بیان نمودند. نمونه گیری بصورت مبتنی بر هدف در بین افراد ساکن در مناطق مختلف شهر تهران در سال 1393 انجام شد . پس از گردآوری، داده ها به روش تحلیل محتوای قراردادی تجزیه وتحلیل شد. نتایج: یافته ها در پنج مضمون اصلی و ده مضمون فرعی شامل 1) تغذیه سالم(رعایت الگوی غذایی سالم وپرهیز از الگوی ناسالم تغذیه ) 2) فعالیت فیزیکی (بستر سازی برای فعالیت های فیزیکی نوجوانان در جامعه ، ایجاد شرایط لازم برای فعالیت فیزیکی در مدارس) ، 3) رعایت بهداشت (رعایت بهداشت فردی، مدیریت جهت کاهش خطرات زندگی در هوا ی آلوده) ، 4) خواب (رعایت الگوی صحیح خواب واستراحت ، پرهیز از عوامل ایجاد کننده اختلالات خواب) و5) پرهیز از مصرف توتون، تنباکو موادمخدر والکل (اصلاح عوامل مخاطره آمیز فردی ، اصلاح عوامل مخاطره آمیز محیطی) خلاصه شد. نتیجه‌گیری: جهت ارتقای سلامت نوجوان، تدوین برنامه های سلامت محور مبتنی بر خودمراقبتی از سوی سیاست‌گذاران ضروری به نظر می نماید.